اگر واقعا قصد اپلای دارید، این کارها را «نکنید»!

انجام این 10 مورد، موفقیت شما در پذیرش تحصیلی را به خطر می اندازند! از انجام شان اجتناب کنید!

قسمت اول

پروسه اپلای و اخذ پذیرش تحصیلی، یک پروسه بلندمدت است. شما مجبورید کارهای مختلفی را در این دوره انجام دهید تا در نهایت موفق به دریافت نامه پذیرش از دانشگاه مد نظرتان و ادامه تحصیل در کشور هدفتان شوید. اما گاهی انجام بعضی کارها، به جای آنکه به موفقیت شما کمک کنند، فقط مانع پیشرفت شما می شوند. در ادامه به بعضی از این موارد اشاره می کنیم.

در قسمت اول، به پنج مورد از این موانع اشاره می کنیم.

• شروع پروسه اپلای را به بعد از فارغ‌التحصیلی موکول نکنید!

بعضی از دانشجویان این تصور را دارند که حتما باید «بعد از» گرفتن مدرک تحصیلی شان اقدام به اپلای کنند. یعنی صبر می کنند تا فارغ التحصیل شوند و بعد تازه شروع به انجام کارهای اولیه اپلای می کنند. درست است که ارائه مدرک تحصیلی یکی از پیش شرط های ادمیشن است، اما نباید کل پروسه اپلای را معطل گرفتن مدرک تحصیلی کرد. فرایند پذیرش تحصیلی، همان طور که گفتیم یک فرایند بلندمدت است و گاهی یک سال یا بیشتر طول می کشد. بخش زیادی از این پروسه هم صرف کارهای مقدماتی مثل انتخاب کشور و دانشگاه، مکاتبه با اساتید، دادن آزمون های زبان، و … می شود که عملا هیچ کدام شان نه به مدرک تحصیلی ارتباط دارند نه لازم است بلافاصله برای دانشگاه مقصد ارسال شوند. اگر بخواهید بعد از فارغ التحصیلی اپلای را شروع کنید، ممکن است شروع تحصیل تان در دانشگاه مقصد، به 2 سال بعد موکول شود که این موضوع می تواند به مانعی برای موفقیت شما در اپلای تبدیل گردد. در حالی که اگر از ترم های آخر دوره لیسانس و یا فوق لیسانس اقدام به اخذ پذیرش کنید، به احتمال زیاد می توانید، بلافاصله بعد از پایان تحصیل، وارد مقطع بعدی در دانشگاه هدف تان شوید.

این پادکست را از دست ندهید!

با چه معیاری کشور و دانشگاه مقصدم را در پروسه اپلای انتخاب کنم؟

• برای شروع فرایند اپلای منتظر کامل کردن همه مدارک نمانید!

یکی دیگر از اشتباهاتی که بعضی از اپلیکنت ها مرتکب می شوند این است که منتظر می مانند تا همه مدارک اصلی آماده شود بعد اقدام می کنند. در حالی که شما برای شروع پروسه اپلای عملا به هیچ مدرک مهم و اصلی نیاز ندارید؛ یعنی نه لازم است که مدارک زبان تان آماده باشد و نه لازم است دانشنامه های تحصیلی تان (کارشناسی یا ارشد) آماده باشند و نه توصیه نامه ها و … (همه اینها گام به گام و در طول پروسه کامل می شوند و نهایتا تا پیش از ددلاین برای دانشگاه ارسال می شوند، اما برای شروع فرایند اپلای نیازی به آنها نیست) چیزی که برای ابتدای کار واقعا ضروری است انتخاب کشور و دانشگاه های مقصد، و شروع مکاتبه با اساتید است. برای مکاتبه با اساتید هم فقط کافی است یک رزومه تحصیلی (CV) داشته باشید تا ضمیمه ایمیل های تان کنید. در مراحل اولیه پروسه پذیرش تحصیلی، نیاز است شما یک استاد پیدا کنید تا حاضر باشد مسئولیت سوپروایزری شما را به عهده بگیرد و در پروسه بررسی مدارک تان از کیس شما حمایت کند. اگر این کار را در ابتدای فرایند اپلای انجام دهید عملا نصف بیشتر راه را با موفقیت طی کرده اید!

• تصمیم گیری و برنامه ریزی برای ادامه تحصیل تان را بر اساس اطلاعات ناقص و شایعات انجام ندهید!

یکی از آفت های اپلای، تکیه کردن به اخبار و اطلاعات نادرست دیگران است. متاسفانه ما ایرانی ها عادت داریم در مورد چیزی که اطلاعات کافی درباره اش نداریم اظهار نظر می کنیم و با این کار دیگران را به زحمت و دردسر می اندازیم. بارها از دانشجویان نظرات و مطالبی را می شنویم که اشتباه، ناقص و یا بسیار مبهم هستند. وقتی منبع خبر را می پرسیم متوجه می شویم که دانشجو این اطلاعات را از برخی دوستان، اطرافیان و به طور کلی افراد غیرمتخصص شنیده‌ و بدون تحقیق هم آن را باور کرده است. نمونه ای از این اطلاعات اشتباه اینهاست:

• می شود بدون مدرک زبان از دانشگاه های آمریکا یا کانادا پذیرش گرفت.
• برای گرفتن فاند از آمریکا «حتماً» باید معدل بالای ۱۷ از دانشگاه سراسری داشته باشید، و یا برای داشتن فاند لازم است که حداقل ۲مقاله ژورنال داشته باشید. در حالی که هیچ الزامی در این زمینه وجود ندارد و گرفتن فاند به مجموعه ای از فاکتورها وابسته است نه صرف معدل یا پابلیکیشن ریکورد یا دانشگاه محل تحصیل.
• گرفتن پذیرش در آلمان منوط به داشتن مدرک ب ۲ زبان آلمانی است. در حالی که این حرف هم دقیق نیست، چرا که در بسیاری موارد می توان از دانشگاه های آلمانی با مدرک ب 1 و یا حتی بدون مدرک زبان آلمانی پذیرش گرفت (داشتن مدرک زبان آلمانی برای گرفتن ویزا بحث دیگری است)
• داشتن مدرک GRE فقط برای رشته‌های مهندسی و داشتن مدرک GMAT فقط مختص رشته مدیریت است. این هم اشتباه است و نمونه های نقض هم برای جی آر ای و هم برای جی مت وجود دارد.
• در دانشگاه های کانادا به هیچ وجه شانس دریافت فاند برای کارشناسی ارشد وجود ندارد. در حالی که نمونه های بسیاری از دانشجویان را می توان مثال زد که از دانشگاه های مک گیل و بریتیش کلمبیا فاند مقطع مستر دریافت کرده اند.

اینها فقط نمونه ای از اطلاعات نادرستی است که بین متقاضیان پذیرش و اپلای شایع است و متاسفانه بعضی دانشجویان بر روی همین اطلاعات غلط تصمیم گیری و برنامه ریزی می کنند و با این کار آینده شان را به خطر می اندازند. لطفا برای دور ماندن از این معضل، به هیچ وجه بر اساس اطلاعاتی که از گروه های تلگرامی و اینستاگرامی، یا دفاتر مشاوره و اعزام دانشجو، و یا افراد متفرقه و غیرمتخصص دریافت می کنید تصمیم گیری و برنامه ریزی نکنید. بهترین منبع دریافت اطلاعات دقیق وبسایت دانشگاه هدف شماست، و البته دانشجویانی که پیش از شما به همان کشور یا دانشگاه هدف شما رفته اند. باقی را رها کنید!

• منتظر معجزه نباشید!

اپلای یک پروسه کاملا حساب شده و دقیق است که بیشتر از هر چیز نیاز به برنامه ریزی، محاسبه، و مخصوصا سختکوشی فراوان دارد. اما بسیاری از داوطلبان، این نکته ها را نادیده می گیرند و در عوض به دنبال راه‌های میانبر می گردند! مثلاً می‌پرسند چگونه می‌شود بدون مدرک زبان از آمریکا فول فاند گرفت؟! یا اینکه چطور بدون مدرک جی آر ای در مقطع ارشد و دکترا در امریکا بورسیه شوم؟ یا اینکه چطور می توانم با معدل پایین و بدون سابقه پژوهشی به دانشگاه استنفورد بروم؟ اشکالی ندارد که ما تصمیم های بزرگ بگیریم و برای اهداف فوق العاده بزرگ اقدام کنیم، اما این فرق دارد با وقتی که بخواهیم بهترین ها را داشته باشیم در حالی که حاضر نیستیم هزینه به دست آوردن شان را بپردازیم. هدف بزرگ، نیازمند اراده قوی و محاسبه و برنامه ریزی دقیق است. لازم است همه جوانب کار را در نظر بگیرید و حساب‌شده اپلای کنید! باید برای موفقیت در پذیرش تحصیلی با افراد باتجربه مشورت کنید و سطح انتظارات خود را واقعی کنید. مثلاً درست است که داشتن مقالات پژوهشی ISI برای گرفتن فاند ضروری نیست اما نمرات بالای تافل/آیلتس و در اکثر مواقع نمره GRE مناسب، برای گرفتن فاند مهم و حتی پیش نیاز است. بنابراین، یادتان باشد: در پروسه اپلای منتظر معجزه نباشید! در این مورد خاص، هیچ راه میانبری وجود ندارد!

نگاهی به این دوره آموزشی بیندازید:

• دوره جامع صفر تا صد اپلای و پذیرش تحصیلی

• با معیارهای دیگران، کشور و دانشگاه آینده تان را انتخاب نکنید!

معروف است که می گویند نقطه شروع اپلای، تصمیم گیری قطعی برای انتخاب کشور و دانشگاه مقصد است. بله، انتخاب کشور و دانشگاه، نقطه شروع، و در عین حال، یکی از کلیدی ترین مراحل پروسه اپلای به شمار می آید. پس چطور ممکن است کسی حاضر شود این انتخاب مهم را به دیگران واگذار کند یا بر اساس معیارها و ملاک هایی که دیگران داده اند دست به انتخاب بزند؟ بعضی دانشجویان، وقتی قرار است کشور آینده شان را انتخاب کنند، به جای توجه به ملاک های مهمی مثل هزینه تحصیل و زندگی در آن کشور، یا جایگاه علمی و کیفیت آموزشی دانشگاه هایش، یا میزان دشواری در گرفتن ویزا، و یا توجه به سبک زندگی و شرایط فرهنگی و زبان مردم آن کشور و … به این فکر می کنند که فلان شخص فامیل یا فلان دوست چه نظری درباره آن کشور دارد، یا اینکه چقدر در آن کشور امکانات تفریحی و سرگرمی وجود دارد، یا فقط نگاه می کنند ببینند اغلب دانشجوها به کدام کشور می روند تا آنها هم به همانجا بروند، و یا جالب تر از همه، به این فکر می کنند که آیا کشوری که می خواهند بروند «باکلاس» است و باعث حیرت و تعجب اطرافیان می شود یا نه!؟ البته تعداد این دانشجویان زیاد نیست و مطمئنا کسی که قصد دارد برای ساختن یک آینده متفاوت، از وقت و سرمایه و انرژی و استعداد و توانش مایه بگذارد، مساله را جدی تر از اینها می گیرد.

اما با این حال، خوب است دوباره بر این نکته تاکید کنیم که انتخاب کشور در پروسه اپلای، یعنی انتخاب وطن دوم، یعنی انتخاب سرزمینی که برخلاف سرزمین مادری مان، خودمان در انتخابش دخیل و سهیم هستیم و چه بسا بعد از پایان تحصیل هم در همانجا بمانیم و یک زندگی دوم را در آنجا تشکیل بدهیم. پس مهم است که این کشور را با مهم ترین معیارها و بر اساس یک بررسی و مطالعه دقیق و حساب شده انتخاب کنیم تا بعدها پشیمان نشویم.

هفت اصل مهم برای ارائه موفق پایان نامه

1- جلسه دفاع را جدی بگیرید، اما نه خیلی جدی! جلسه دفاع برای دانشجویان مقاطع تحصیلات تکمیلی (کارشناسی ارشد و دکتری) آزمونی مهم و خاطره‌ای به یادماندنی است. زیرا در این جلسه مجوز فراغت از تحصیل آنان صادر می شود و نمرهء نهایی پایان‌نامه‌ای، که ماه‌ها برای نگارش و تدوین آن تلاش کرده‌اند، مشخص خواهد شد. در بسیاری از دانشگاه‌های ایران و جهان، جلسه دفاع آخرین آزمونی است که دانشجویان این مقاطع پیش از اخذ مدرک تحصیلی خود می‌گذرانند و باید برای آن کاملاً آماده باشند. بخش نخست این جلسه ارائه گزارش شفاهی دانشجو از مراحل تحقیق خود و یافته‌های آن است. بخش دوم زمان شنیدن نظرات داوران و پاسخ به پرسش‌هایی است که مطرح می‌کنند. هیئت داوران پرسش‌های خود را بر اساس متن پایان‌نامه که قبلاً خوانده‌اند؛ و گزارش شفاهی دانشجو که در جلسه شنیده‌اند مطرح می سازند. به این ترتیب، موفقیت در این جلسه نقش مهمی در زندگی تحصیلی دانشجویان مقاطع تحصیلات تکمیلی دارد؛ و بدیهی است آنان که چند ماه درگیر انجام پژوهش پایان‌نامه و نگارش گزارش آن بوده‌اند، برای ارائهء نتایج آن نگران باشند. اما فراموش نکنیم که بخشی از ارزیابی داوران مبتنی بر توان ارائه مطالب و مهارت دانشجویان در پاسخگویی به پرسش‌هاست؛ و این نگرانی از توان آنان خواهد کاست. در نتیجه، هر چه دانشجویان آرامش بیشتری داشته باشند، با سهولت بیشتری می‌توانند پاسخگوی پرسش‌های داوران باشند. پس به خاطر داشته باشید، نخستین وظیفه شما در جلسه دفاع این است که آرامش خود را حفظ کنید، و بر اعصابتان مسلط باشید. تکنیک‌های متعددی برای حفظ آرامش در شرایط استرس زا وجود دارد که در فصل دوم و سوم همین کتاب مفصلا به آنها اشاره کردیم. ضمن آنکه اگر شما تمام توان خود را برای برگزاری بهتر این جلسه بکار برید همین کافی خواهد بود و دلیلی برای نگرانی نیست. ما نمی‌توانیم فراتر از توان جسمی، ذهنی و روانی خود کاری انجام دهیم و باید با این واقعیت روبرو شویم. فقط می‌توانیم با تمرین‌های مختلف این توان را بهبود بخشیم و خود را برای موقعیت‌های دشوارتر آماده سازیم. جلسه دفاع هم تمرینی برای مدیریت جلسه‌ای است که تاثیر مهمی در سرنوشت تحصیلی شما دارد و شما باید از این تمرین استقبال کنید و آن را به فال نیک بگیرید. ضمناً فراموش نکنید که هر روز صدها جلسهء دفاع در رشته‌های گوناگون و در دانشگاه‌های مختلف دنیا برگزار می شود و دانشجویانی که ممکن است تجربه و توان کمتری از شما داشته باشند، این آزمون را با موفقیت پشت سر می‌گذارند و دلیلی ندارد که شما یکی از آنان نباشید.

 2- پیش از جلسه از درستی و کارایی امکانات صوتی و تصویری سالن برگزاری جلسه اطمینان یابید. واقعیت این است که در جلسات دفاعیه کشورمان، کمتر جلسه‌ای است که با مشکلات ویدئو پروژکتور یا ناهمخوانی فونت‌های فایل پاورپوینت سروکار نداشته باشد. بر این اساس، پیشنهاد می‌شود بین یک تا نیم ساعت پیش از برگزاری جلسه به سالن مربوطه مراجعه کنید و از سلامت دستگاه‌های رایانه‌ای آنجا مطمئن شوید. ضمناً بهتر است فایل پاورپوینت ارائه خود را در دو فرمت ۲۰۰۳ و ۲۰۰۷ ذخیره کنید تا مشکلی در اجرای آن نداشته باشید. اگر فایل را در فلش ذخیره کرده‌اید، بهتر است در دو فلش مجزا ذخیره شده باشد، تا در صورت بروز مشکل در یکی، امکان استفاده از دیگری باشد. ضمناً ارسال نسخه‌ای از آن به نشانی ایمیل خودتان به عنوان پشتیبان سوم نیز توصیه‌ای تکمیلی است. زیرا ممکن است به هر دلیل دستگاه مستقر در سالن توانایی کپی فایل شما را از فلش نداشته باشد، که در این صورت می‌توانید آن را از ایمیل خود دریافت کنید. ضمناً فقط به امکانات رایانه‌ای توجه نکرده و قلم و کاغذ هم برای یادداشت نظرات داوران همراه داشته باشید. 

 3-هر چه تعداد اسلایدهای فایل پاورپوینت کمتر و متن هر یک موجزتر باشد، بهتر است. فرصت شما برای ارائه گزارش شفاهی محدود و بین ۲۰ دقیقه تا نیم ساعت است. بنابراین، تعداد اسلایدها باید متناسب با این زمان باشد. مثلاً اگر بخواهد برای هر اسلاید حدود یک دقیقه وقت اختصاص دهید، آنگاه تعداد آنها باید بین ۲۰ تا ۳۰ عدد باشد. بنابراین، مراقب باشید تعداد اسلایدها بیش از این نباشد.  ضمن آنکه متن هر اسلاید باید کاملاً موجز، مختصر و تیتروار تدوین شود. زیرا نه شما و نه حاضران در جلسه فرصتی برای مطالعه متن‌های طولانی ندارید. بهتر است هر اسلاید حاوی چهار یا پنج سطر، و هر سطر شامل پنج تا هشت کلمه باشد. فراموش نکنید که استفاده از اسلاید برای یادآوری نکته‌های اصلی در سخنرانی شماست و قرار نیست کل مطلب را در خود جای دهد. استفاده از تصاویر بزرگ و حجیم نیز در فایل پاورپوینت بی‌دلیل آن را سنگین ساخته و ممکن است نمایش فایل را با دشواری مواجه سازد. بنابراین، تصاویر مورد نیاز را کوچک و با حجم کم انتخاب کنید.

4-گزارش پژوهش خود را همچون داستانی جذاب و به زبانی ساده روایت کنید. بعضی از دانشجویان در ارائه گزارش شفاهی خود محتوای فایل پاورپوینت را روخوانی می‌کنند؛ یا متنی کاملاً رسمی را که قبلاً آماده کرده‌اند برای حاضران می‌خوانند. این روش دو اشکال عمده دارد. نخست آنکه وقتی شما متن پاورپوینت را برای اعضاء جلسه می‌خوانید، آنان نمی‌دانند به شما گوش دهند یا همراهتان همان متن را دنبال کنند. در این صورت ارتباط چندانی بین سخنران و شنوندگان برقرار نمی‌شود. ضمن آنکه جلسهء دفاع کاملاً خشک و رسمی خواهد بود و به تدریج شنوندگان دچار خستگی و ملال خواهند شد. برای حل این مشکل می‌توانید داستان پژوهش خود را به زبانی ساده روایت کنید. بدیهی است همهء علاقه‌مندان می‌توانند پس از جلسه متن پایان‌نامه را  مطالعه کنند و نیازی نیست شما آن را برایشان بخوانید. مخاطبان شما آنجا حاضر شده‌اند که داستان پژوهش را از زبان شما بشنوند. نه اینکه متنی که نوشته‌اید برایشان بخوانید. در این روایت می‌توانید به چگونگی یافتن این موضوع و انگیزه‌ای که از انتخاب آن داشتید اشاره کنید. با چند مثال ساده نیز می‌توانید به تبیین اهمیت موضوع بپردازید. اشاره به مهمترین یافته‌های تحقیق نیز بخش دیگری از این روایت است. ضمناً فراموش نکنید که حتماً به مهمترین یافته تحقیق خود و آنچه بیش از بخش‌های دیگر آن برایتان جالب بوده است، اشاره کنید. ادامه مطلب در سایت تحقیق یار

بهترین روش پایان نامه نویسی برای آنها که پایان نامه را دوست ندارند –( قسمت اول )

بهترین روش پایان نامه نویسی برای آنها که پایان نامه را دوست ندارند – قسمت اول 

برای دانشجویانی که نوشتن پایان نامه را دوست ندارند! (قسمت اول)

 بهترین راه نوشتن یک پایان نامه چیست؟ این سوال را وقتی می شود پاسخ داد که بدانیم هدف و مقصدمان از نوشتن پایان نامه چیست؟ معمولا دانشجویانی که صرفا به دنبال نوشتن پایان نامه برای فارغ التحصیلی و اخذ مدرک اند (و علاقه ای به فرایند تحقیق و پژوهش ندارند و موضوع یا مساله ای هم که متناسب با پروپوزال باشند در اختیار ندارند)، نگاه و برخوردشان با ماجرای نگارش پایان نامه، کاملا متفاوت از دانشجویانی است که به این جریان علاقه دارند و دوست دارند در چارچوب رشته شان بر روی یک موضوع خاص که ذهن و فکرشان را مشغول کرده کار کنند. بنابراین می توانیم بگوییم ما دو دسته کلی از دانشجویان داریم: آنهایی که به پایان نامه، صرفا به عنوان یک تکلیف خسته کننده و غیرقابل تحمل نگاه می کنند که «مجبورند» برای فارغ التحصیلی شان با آن سروکله بزنند، و آنهایی که به فرایند نگارش و آماده سازی پروپوزال و پایان نامه علاقه دارند و می خواهند یک کار تحقیقاتی جدی را در پایان تحصیل شان انجام دهند. بسیار خب! اولین نکته ای که باید در نظر داشته باشیم این است که روش های این دو دسته قطعا یکی و واحد نیست. درست است که در نهایت هر دوی این دانشجویان باید یک تحقیق آکادمیک را زیر نظر یک استاد انجام داده و نهایتا هم از آن دفاع کنند، اما شکی نیست که برای هر کدام از این دانشجویان، پایان نامه و پایان نامه نویسی چیزی متفاوت است. پس طبیعتا بهترین راه پایان نامه نویسی هم برای آنها فرق خواهد داشت. از قضا دانشجویان دسته اول، یعنی آنها که با علاقه و پشتکار، کار پایان نامه شان را از همان ترم های اول پیگیری کرده و در زمان تعیین شده هم کارشان را به سرانجام رسانده اند، مشکل چندانی ندارند؛ هرچند که بی شک راه ها و روش های بسیاری وجود دارد که دانشجویان علاقه مند می توانند از آنها استفاده کنند تا کار تحقیق شان به بهترین شکل ممکن و در سریع ترین زمان انجام شود. اما دانشجویی که به هر دلیل، به نوشتن پایان نامه علاقه ندارد و اساسا با اینکه مجبور شده تحصیل کند، اما به کارهای پژوهشی و تحقیقاتی توجهی نداشته است، چه کار باید بکند؟ برای چنین دانشجویی بهترین راه نگارش و آماده سازی پروپوزال و بهترین روش پایان نامه نویسی چیست؟ ادامه مطلب در سایت تحقیق یار

روش‌شناسی تحقیق چیست و چه اجزایی دارد؟

روش‌شناسی تحقیق چیست و چه اجزایی دارد؟ 

مساله روش شناسی تحقیق، بخشی است که در هر کار پژوهشی (چه پایان نامه و رساله دانشگاهی و چه مقاله علمی پژوهشی و ISI) مطرح است و محقق باید از همان ابتدای تحقیق، تکلیفش را با این بخش معلوم کند. معمولا در پایان نامه ها، فصل سوم، به این موضوع اختصاص پیدا می کند. در نگارش مقالات پژوهشی هم همیشه بخشی از مقاله مربوط به معرفی روش تحقیق است. در ادامه این یادداشت، به طور ساده و مختصر، منظور از روش تحقیق و بخش های اصلی آن را توضیح می دهیم. چگونه می خواهم تحقیقم را انجام دهم؟ مسائل مربوط به روش‌شناسی تحقیق، در حقیقت پاسخ ما به این سؤال است که «چگونه می‌خواهم تحقیقم را انجام دهم؟». یعنی ما در این بخش می‌خواهیم مشخص کنیم سؤال اصلی تحقیق مان را چگونه و با چه روش و ابزاری پاسخ می‌دهیم. بنابراین وقتی می‌گوییم روش تحقیق، یعنی اینکه اطلاعات تحقیقمان چگونه قرار است گردآوری شود و با چه روشی قرار است طبقه‌بندی شود و با چه ابزاری قرار است تجزیه‌و تحلیل شود؟ پس طبیعی است که اگر ما روش نداشته باشیم عملاً قادر نخواهیم بود یک کار پژوهشی اصیل انجام دهیم. نکته بعدی این است که کوچک‌ترین اشتباه یا انحرافی در جریان پیاده‌سازی روش، عملاً در نتایج تحقیق تأثیر مستقیم دارد. تحقیقات ما چه کمی باشد و چه کیفی، فرقی نمی‌کند، چارچوب استاندارد روش‌شناسی باید در آن پیاده شود و این موضوع بسیار مهم است. چنانچه هر اشتباهی در این فرآیند انجام شود تمام تحقیق و یافته‌های آن درگیر یک اشتباه خواهد شد. این خود اهمیت مسئله روش را نشان می‌دهد. ادامه مطلب در سایت تحقیق یار

مهم ترین معیارهای انتخاب ژورنال برای چاپ مقاله

مهم ترین معیارهای انتخاب ژورنال برای چاپ مقاله 

اولین کاری که لازم است پس از آماده سازی مقاله انجام دهیم انتخاب یک مجله مناسب است. اما مهم ترین معیارهای انتخاب ژورنال برای چاپ مقاله چیست؟ در این مقاله تلاش می کنیم به مهمترین معیارهای  انتخاب ژورنال برای چاپ مقاله اشاره کنیم مرتبط بودن موضوع مقاله با حوزه پژوهشی ژورنال بررسیمجله‌های علمی در دراز مدت نشان می‌دهد که هر یک از آنها بر اساس اهداف تعریف شده خود، از نظر  موضوعی و رویکرد مقاله‌های شان سمت و سویی مشخص دارند. گاهی دو مجله در یک موضوع مشابه، دو رویکرد متفاوت دارند که تاثیر این رویکردها به روشنی در محتوای اغلب آثاری که منتشر می‌کنند منعکس می‌شود. بنابراین انتخاب مجله مناسب برای انتشار مقاله، تصمیم مهمی است که اگر به درستی گرفته شود، امکان پذیرش مقاله را افزایش می‌دهد. این نکته قابل تامل است که در اغلب مواردی که یک مقاله  با «عدم پذیرش» مواجه می‌شود، دلیل اصلی رد شدن اثر، بیش از آن که به محتوای آن مربوط باشد، به دلیل عدم تناسب موضوع مقاله با حوزه پژوهشی تعریف شده ژورنال و یا عدم مطابقت ساختار شکلی مقاله با فرمت و الگوی استاندارد آن ژورنال است. به بیان دیگر، محقق موفق نشده مجله‌ای که بیشترین نزدیکی را به موضوع و حوزه پژوهشی مقاله اش دارد پیدا کند و به همین دلیل مقصد اشتباهی را برای مقاله اش برگزیده است. معمولا هر یک از مجلات علمی، حوزه پژوهشی مشخصی را بسته به سیاست‌ها و خط مشی علمی که دارند در نظر می‌گیرند، و برای حفظ انسجام مطالب ترجیح می‌دهند از پذیرش مقاله‌های خارج از آن حوزه پرهیز کنند. بنابراین تناسب موضوع مقاله با حوزه مجلات یکی از عوامل اصلی موفقیت انتشار است. معمولا در سایت مجلات، در قسمت اهداف و حیطه کاری(Aims and Scopess) ، رویکرد و حوزه علمی و کاری مجله مربوطه نوشته شده است. هماهنگی موضوع مقاله با حیطه کاری مجله بسیار مهم است و لذا توصیه می‌شود که از سایت مجله، قسمت «اهداف و حوزه کاری» را مطالعه و بررسی کنید. در صورتی که مقاله به مجله‌ای ارسال شود که با حوزه کاری آن هماهنگی ندارد، پس از چند روز و حتی چندین هفته، پیغامی مبنی بر ناهماهنگی موضوع مقاله با حیطه کاری مجله(out of scope) از طرف مجله به نویسندگان ارسال می‌شود و مقاله بدون داوری، رد می‌شود. در این حالت بدون کسب نتیجه‌ای، چند هفته وقت تلف شده است. به همین منظور بهتر است که ابتدا مجلات مرتبط با موضوع مقاله انتخاب گردد. ضریب تاثیر مجله و میزان محبوبیت آن در جامعه علمی همان طور که قبلا بیان شد ضریب تاثیر یکی از معیارهای کمی مهم برای ارزیابی میزان تاثیرگذاری هر مجله علمی در یک دوره زمانی مشخص است. بنابراین در زمان انتخاب یک مجله، حتما به این شاخص توجه کنید. ضریب تاثیر یک  مجله به این معنی است که آن مجله چه میزان در دنیای علم نفوذ دارد و در واقع نشانگر اعتبار یک مجله است، بنابراین مجلاتی که شاخص ضریب تاثیر پایینی دارند، به همان نسبت از اعتبار پایین تری نیز برخوردارند. بنابراین بهتر است تا آنجا که ممکن است در انتخاب ژورنال، این ملاک را مد نظر قرار دهید. سوابق مجله، و میزان ثبات و عدم تاخیر در انتشار وقتی قرار است یک ژورنال را برای چاپ مقاله مان در نظر بگیریم، باید مسائل مختلفی را لحاظ کنیم و مجله مورد نظرمان را از زوایای مختلف مورد بررسی قرار دهیم. یکی از ملاک‌ها سابقه انتشار ژورنال است. به عبارت دیگر، اعتبار و ثبات هر مجله در انتشار و عدم تاخیر در شماره‌های جدید، گویای توانایی، قدرت و سابقه خوب یک مجله است. مجله‌ای که توانسته طی سال‌های متمادی و بی وقفه منتشر شود از مدیریتی لایق و توانمند برخوردار بوده است. پژوهشگران نیز به این مجلات با سابقه اعتماد بیشتری دارند. به همین دلیل بهتر است مقاله‌های خود را برای مجله‌ای ارسال کنید که تضمین بیشتری برای انتشارشان وجود داشته باشد. در چنین نشریه‌هایی فرایند داوری نیز تثبیت شده است و اغلب داوران با تجربه با آنها همکاری می‌کنند. حتی عدم پذیرش از این مجلات هم از جهتی موفقیت قابل توجهی محسوب می‌شود. چرا که مطمئن می‌شوید مقاله شما فرایند داوری منصفانه‌ای را طی کرده و از آن مهم تر معمولا نظرات داوران این مجلات فرصت ارزشمندی برای یادگیری و بهبود پژوهش‌های آتی است. اعتبار علمی اعضای هیئت تحریریه شهرت و مقام علمی اعضای هیئت تحریریه یا شورای سردبیری (Editorial Board) هر مجله به آن اعتبار می‌بخشد. از این رو معمولا اعضای هیئت تحریریه مجله‌های معتبر افرادی صاحب نام و در حوزه خود صاحب نظر هستند. بنابراین، توجه به موقعیت علمی اعضای هیات تحریریه و سردبیر هر مجله می‌تواند امکان قضاوتی کلی در خصوص محتوای آن را هم فراهم آورد. به عنوان مثال، مجله‌های معتبر که سردبیر و شورای سردبیری شناخته شده و قوی‌تری دارند، به سرعت برای مقاله ارسال شده داوران متخصص انتخاب می‌کنند و لذا فرآیند داوری مقالات سریع‌تر آغاز می‌شود. به این ترتیب تصمیم‌گیری در مورد مقاله در مدت زمان کمتری انجام خواهد شد. ادامه مطلب در سایت تحقیق یار